0

ഭയം

Posted by കുട്ടന്‍സ് on 1:20 AM
ഇരുട്ട് , എന്‍റെ ഭയത്തിന്‍റെ അവസാനം
കുത്തി നോവിക്കുന്ന തെറ്റുകള്ക്കപ്പുറം
എന്നും സ്വപ്നം കാണാറുള്ള കറുപ്പ്
ഇരുട്ടിന്‍റെ ശവ തുല്യമായ തണുപ്പ്....


പകല്‍ മാനൃനായ എന്‍ വെളുത്ത വസ്ത്രത്തില്‍
മുറുക്കാന്‍ തുപ്പികടന്നു പോകുന്ന പകല്‍
ഒഴിഞ്ഞു മാറാന്‍ ഒരു തരി അവശേഷിപ്പിക്കാതെ
സര്‍വ്വം നിറഞ്ഞു നീ... ഇരുട്ട്...

നിന്‍റെ മറ പറ്റി ഞാനെത്ര സമുദ്രങ്ങള്‍ താണ്ടി
നിന്‍റെ ആയുസ്സിനായി ഞാനെത്ര കുരുതികള്‍ ചെയ്തു
ആരുണന്‍റെ കിരണങ്ങള്‍ തലവലിക്കുമ്പോള്‍
തലപൊക്കി ഞാനെത്ര കേളികളാടി

കൂടെ നടന്നു പടര്‍ന്നു പന്ദലിച്ചു നീ,
ആ നീ, ഇന്നെന്‍റെ കുരുതിക്കായി കൊപ്പുകുട്ടുന്നു..!

എന്‍റെ രക്തത്താല്‍ ലോകം വെളുക്കുമേന്കില്‍്
എന്‍റെ കുരുതിയില്‍ തെറ്റുകള്‍ തീരുമേന്കില്‍്
എന്നെ നിനക്ക് ഞാന്‍ ദാനമായി നല്‍കുന്നു...

ഒരു വേള ഇതു പ്രായശ്ചിത്തം ആകില്ലെന്‍്കില്‍്
എന്നെ തുടരാന്‍ അനുവദിക്കു...
എന്‍റെ തെറ്റുകള്‍ ഒരു പക്ഷെ നാളെയുടെ ശരികള്‍ ആകാം...

|

0 Comments

Copyright © 2009 തുള്ളികള്‍ All rights reserved. Theme by Laptop Geek. | Bloggerized by FalconHive.